بُته جـِغّه، نقش سرو سرافکنده که نشانه ایران و ایرانیان است. بته جغه نقشی است که در تاریخ هنرهای سنتی همیشه مورد توجه بوده و در تزیین انواع صنایع دستی به ویژه پارچه، قالی و گلیم، کاشی سفال، شال بافی، نساجی، خاتم، تشعیر و زربافی در اندازه ها و اشکال گوناگون سهم زیادی دارد. همچنین به شکل زیوری است که از پر درنا یا کلنگ یا مرغ ماهیخوار سازند و بر کلاه نهند و بیشتر بهادران و دلیران بر سر گذارند.نقش بته جقه یکی از عناصر زینتی است که به صورت غالب و مغلوب در هنر نگارگری (مینیاتور)، ترمه دوزی، قلمکار، زری بافی، پارچه بافی، قلم زنی، کاشی، چوب و قالی به کار می رود.هنرمندان زرکات با الهام از این طرح زیبا این تابلو را با حکاکی رو ورقه طلای 24 عیار با سلیقه و زحمت فراوان ساخته اند.